-
1 nadzwyczaj
нареч.• необыкновенно* * *[nad-zwyczaj] необыкновенно, необычайно, необычно;\nadzwyczaj piękny необыкновенной красоты
+ nadzwyczajnie, niezwykle, niezmiernie, niesłychanie, wyjątkowo* * *[nad-zwyçzaj]необыкнове́нно, необыча́йно, необы́чноnadzwyczaj piękny — необыкнове́нной красоты́
Syn: -
2 niebywale
нареч.• необыкновенно* * *невероятно, необычайно, необыкновенно;\niebywale długo невероятно долго; \niebywale piękny
необычайно красивый, необычайной красоты+niezwykle, nadzwyczaj, zadziwiająco
* * *невероя́тно, необыча́йно, необыкнове́нноniebywale długo — невероя́тно до́лго
niebywale piękny — необыча́йно краси́вый, необыча́йной красоты́
Syn: -
3 wyjątkowo
adv. 1. (szczególnie) exceptionally, extraordinarily- wyjątkowo piękny dzień an exceptionally beautiful day- wyjątkowo grzeczne dziecko an extraordinarily good child2. (nadzwyczaj) unusually* * *advwczoraj wyjątkowo nie padało — quite unusually, it did not rain yesterday
* * *adv.1. (= szczególnie) exceptionally, uniquelly.2. (= w wyjątkowych okolicznościach) unusually; dziś wyjątkowo nie pada quite unusually, it's not raining today; w tym tygodniu wyjątkowo to ona ma dyżur this week, quite unusually, she's is on duty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyjątkowo
-
4 nieskończenie
nieskończenie [ɲɛskɔj̃nʧ̑ɛɲɛ] adv1) ( bez końca)czekać \nieskończenie długo endlos [ lub unendlich] lang warten2) ( bez ograniczenia)\nieskończenie wiele unermesslich viel
См. также в других словарях:
arcypiękny — arcypięknyni «nadzwyczaj piękny» Arcypiękny młodzieniec. Arcypiękny widok … Słownik języka polskiego
przepiękny — przepięknyni «nadzwyczaj, wyjątkowo piękny; prześliczny» Przepiękna kobieta. Przepiękne oczy. Przepiękna twarz. Przepiękny kraj, krajobraz. Przepiękna okolica. Przepiękny poranek. Przepiękne lato … Słownik języka polskiego
prześliczny — prześlicznyni «wyjątkowo, nader śliczny; bardzo piękny, nadzwyczaj ładny; przepiękny, przecudny» Prześliczna dziewczyna. Prześliczny widok … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego